Ma....

Seorg ibu yg telah melahirkan ak,

membawa ak kehulu dan kehilir,

tanpa rungutan, marah, penat,

ma mengusung ak kemana sahaja die pergi,

memberi segala yg ku pinta sewaktu dlm kandungan...

Die lah yg melahirkan ak,

dgn menahan sakit, pedih, penat,

namun, die tetap senyum melihat ak selamat dikeluarkan,

die senyum mendengar ak menangis,

die menyusukan ak dgn penuh kasih syg....

Die lah yg menjaga ak siang dan mlm,

wlpn die penat, die ttp bgun ketika ak merengek kelaparan,

die mendodoikan ak dgn suara merdunya,

die membelai ak ketika ak tidur....

Setelah setahun ku membesar,

die gembira melihat ak cuba utk merangkak dan berjalan,

wlpn die sibuk mengemas rumah,

die ttp membantu ak utk berjln....

Kini ku telah menjd seorg remaja,

ak tdk dibenarkan utk buat itu dan ini,

ak rase terkongkong dan ak bencikan suasana ketika itu,

ak telah menguris hatinya tanpa sedar.....

Makin ku mengenal erti dunia,

ak makin dirasuk utk melakukan itu dan ini,

namun ibu ttp menghalng dan mengonkong ak,

sekali lg ku mengguris hatinya....

Namun, setelah ak menjd dewasa,

baru kusedar, selama ini ibu hanya mahu menjg ak,

agr ak menjd seorg yg berguna,

agar ak menjd kebanggaannya.....

Ma, ana pohon ampun atas segala dosa2 ana sblum ini,

ana berkasar, ana merajuk, ana marah,

namun ma ttp melayan kerenah ana hingga kini,

ana minta maaf sekiranya ana tlh menitiskan air mata ma sblum ini,

pengorbanan ma selama ini amatlah ana hargai.....

Ana sgt sygkan ma,

tanpa ma, tiada lah ana di dunia ini,

ana sgt, sgt, sgt syg kan ma,

ma lah segala2nya bg ana.....

Terima kasih ma atas segala pengorbanan ma selama membesarkan ana....